Σεπτέμβρης!

Τώρα που τον κοιτώ από μακριά βλέπω γεμάτα βιβλιοπωλεία, απορημένες παιδικές φατσούλες, λίγο συγκινημένες μαμάδες, δασκάλους σε ετοιμότητα, σχολεία φρεσκοβαμμένα, βιβλία ατσαλάκωτα, τσάντες κάπως ξένες πάνω στις παιδικές τις πλάτες.

Και μυρίζω το μολύβι των παιδικών μου χρόνων.

Τότε, αυτή η μετάβαση από το καλοκαίρι στη σχολική χρονιά έμοιαζε πιο πολύ με καταναγκαστικό έργο, βέβαια.

Αλλά...

θες τα χρόνια που περνούν,

οι νέες μας ζωές, οι πολυάσχολες,

θες η περίοδος του παρά-κάτι-γονιός που διανύω,

θες η ανέκφραστη μαμά με την ανέκφραστη μικρούλα που είδα στο super market να αγοράζουν πάκους τα τετράδια (αναπόφευκτη η σύγκριση και βαθύ το "άδειασμα" που ένιωσα),

θες η Patty ξε-patty που μου ταράζει το βλέμμα όταν τη βλέπω στις βιτρίνες...

να που τα θυμήθηκα όλα νοσταλγικά.

Παλιώνω, μάλλον.

Το τραγουδάκι, όμως, είναι για όλα τα παιδιά-παλιά και νέα...

Καλό μήνα!