Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Διελκυνστίδα


Πολύ χάρηκε το Κόμμα Β για τις επιτυχίες του στις δημοσκοπήσεις... που δεν είναι παρά δείκτες δυσαρέσκειας του λαού από το Κόμμα Α, της εξουσίας.
Το τελευταίο είχε ευτηχήσει με το καλύτερο στα χρονικά ποσοστό πλειοψηφίας που κέρδισε στις εκλογές. Βεβαίως, κι αυτό τότε δεν ήταν παρά δείκτης δυσαρέσκειας του λαού απ' τη διακυβέρνηση του Κόμματος Β.
Έτσι, η ιστορία επαναλαμβάνεται εδώ και δεκαετίες. Όμορφα χρόνια!..

Η τύχη μας παίζεται, εμπαίζεται απ' τα Κόμματα που παίζουν τη διελκυνστίδα. Οι μεν τραβούν, οι δε χαλαρώνουν και τούμπαλιν. Τα παιδία παίζει, δηλαδή.
Κανείς νικητής δεν αναδεικνύεται. Άλλωστε, αυτό το παιχνίδι έχει μόνο ηττημένους.

Σιγά το νέο, θα μου πεις.
Έλα, όμως, που πάντα με εκπλήσσει εμένα αυτός ο εμπαιγμός.
Σαν πόσο θα τραβιέται ακόμα το ρημάδι το σχοινί;

Και τι να κάνω; Πάλι να κάτσω στην κερκίδα;
Ως πότε, παλληκάρια;

"Δειλοί μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα".
Κ. Βάρναλης


Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Σεπτέμβρης!


Τώρα που τον κοιτώ από μακριά βλέπω γεμάτα βιβλιοπωλεία, απορημένες παιδικές φατσούλες, λίγο συγκινημένες μαμάδες, δασκάλους σε ετοιμότητα, σχολεία φρεσκοβαμμένα, βιβλία ατσαλάκωτα, τσάντες κάπως ξένες πάνω στις παιδικές τις πλάτες.
Και μυρίζω το μολύβι των παιδικών μου χρόνων.
Τότε, αυτή η μετάβαση από το καλοκαίρι στη σχολική χρονιά έμοιαζε πιο πολύ με καταναγκαστικό έργο, βέβαια.

Αλλά...
θες τα χρόνια που περνούν,
οι νέες μας ζωές, οι πολυάσχολες,
θες η περίοδος του παρά-κάτι-γονιός που διανύω,
θες η ανέκφραστη μαμά με την ανέκφραστη μικρούλα που είδα στο super market να αγοράζουν πάκους τα τετράδια (αναπόφευκτη η σύγκριση και βαθύ το "άδειασμα" που ένιωσα),
θες η Patty ξε-patty που μου ταράζει το βλέμμα όταν τη βλέπω στις βιτρίνες...
να που τα θυμήθηκα όλα νοσταλγικά.
Παλιώνω, μάλλον.

Το τραγουδάκι, όμως, είναι για όλα τα παιδιά-παλιά και νέα...
Καλό μήνα!