Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Τα εύρετρα



Tα ξεφύλλιζες, κοντοστεκόσουν κάθε τόσο
διάβαζες τάχα κάτι σε διαπερνούσε
αδιάβαστες κρυφογελούσαν οι σελίδες

μετά τα ζύγιασες όλα στη χούφτα σου
σα να ήταν κέρματα
χοντρικά τα εξετίμησες
ουκ ολίγα είπες
έκπληκτος πώς τ’ απέκτησες με ρωτάς.

Yποκριτή, γραμμή δε διάβασες
αλλιώς θα το ’βλεπες
το γράφω εδώ μέσα πρώτο πρώτο

τα εύρετρα είναι
εσύ μου τα έδωσες
επειδή σε βρήκα

σε μέτρησα και ήσουνα πολλά
ξαναμετρώ κι ήσουν αλλιώς
το άφησα να είσαι κι απ’ τα δυο
δε σου αφαίρεσα ούτε μία
απ’ τις χιλιάδες ωραιότητες που είχες
ούτε μισή απ’ τις πολύτιμες ασκήμιες σου
κόσμε.

Από τη νέα ομώνυμη συλλογή της Κικής Δημουλά (βλ. φωτό)

4 σχόλια:

  1. Στα ποιήματα αυτής της γυναίκας (μεταξύ μας, νομίζω μόνο γυναίκα θα μπορούσε να γραψει έτσι) αυτό που μου αρεσει παρα πολύ είναι ότι θα μπορούσαν οι φρασεις της να είναι γραμμενες για ενα πρόσωπο ή για τον κόσμο όλο. Όπως σε αυτό το ποίημα. Ας πούμε τους στίχους
    "σε μέτρησα και ήσουνα πολλά
    ξαναμετρώ κι ήσουν αλλιώς
    το άφησα να είσαι κι απ’ τα δυο
    δε σου αφαίρεσα ούτε μία
    απ’ τις χιλιάδες ωραιότητες που είχες
    ούτε μισή απ’ τις πολύτιμες ασκήμιες σου...", εχω και άνθρωπο να τους αφιερωσω , και εχουμε όλοι και τον κόσμο, όπως λεει η Δημουλά.
    Καλό μεσημέρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΤΑ ΕΥΡΕΤΡΑ,ΤΩΝ ΕΥΡΕΤΡΩΝ.ΛΕΞΗ ΠΡΟΕΧΟΜΕΝΗ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΗΜΑ "ΕΥΡΙΣΚΩ".ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΛΕΞΗ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΠΗΚΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΝΑ ΨΑΞΩ ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ.ΤΑ ΕΥΡΕΤΡΑ,ΛΟΙΠΟΝ,ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΟΙΒΗ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΒΡΙΣΚΕΙ ΚΑΤΑ ΤΥΧΗ Ή ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΩΣ ΚΑΤΙ ΧΑΜΕΝΟ!ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ ΓΡΑΦΗ...ΣΟΥ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΤΟ ΕΞΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙ:http://www.youtube.com/watch?v=il2LdyaKiVw&feature=related
    ΔΗΜΗΤΡΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το λίγο του κόσμου

    ''Η σκιά μου, παιχνίδι του ήλιου μόνο.
    Φοράει στολή δισταγμού.
    Δεν έχει ακόμα προφθάσει να είναι
    σύντροφός μου ή καταδότης.
    Φαίνετ' απ' τη ζωή μου
    πέρασ' επάρκεια κάποτε.
    Συ δεν φαίνεσαι.
    Όμως για να υπάρχει γκρεμός στο τοπίο,
    για να 'χω σταθεί στην άκρη του
    κρατώντας λουλούδι
    και χαμογελώντας,
    θα πει πώς όπου να 'ναι έρχεσαι.
    Φαίνετ' απ' τη ζωή μου
    ζωή πέρασε κάποτε''

    Υγ. το αγαπώ και το μοιράζομαι μαζί σας
    καλημέρα όμορφη μέρα!
    ---

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αναστασία,
    Είναι κι αυτή μια από τις αρετές της Δημουλά που απολαμβάνω...
    Απευθύνεται σε σένα, σε μένα, τον άνδρα, τη γυναίκα, τους πολλούς, τους λίγους... ποιήματα του πριν, του τώρα, του μετά. Κι ενώ το ξέρω, πάντα με εκπλήσσει.
    Σ’ ευχαριστώ για το σχόλιο, αν και το είδα με μια καθυστέρηση... Καλό μεσημέρι!

    Δήμητρα, αγαπημένη μου φιλόλογε,
    σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και το τραγουδάκι σου!

    Ανώνυμε,
    σ' ευχαριστώ για τις στροφές ενός από τα αγαπημένα πολλών αναγνωστών της... και δικό μου! Να είσαι καλά, καλημέρα και σε σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή